Για ένα σούφι υπάρχει μόνο ένας Δάσκαλος

΄Ενας σούφι αντιλαμβάνεται ότι, αν και η πηγή όλης της γνώσης, της έμπνευσης και της καθοδήγησης είναι ο Θεός, Εκείνος επιλέγει τον άνθρωπο ως διάμεσο για να μεταβιβάσει τη γνώση Του στον κόσμο. Τούτο συντελείται με τη βοήθεια εκείνου που είναι άνθρωπος στα μάτια του κόσμου αλλά Θεός ως προς τη συνείδηση..

Η ώριμη ψυχή είναι αυτή που αντλεί τις ευλογίες των ουρανών, και από μέσα της μιλά ο Θεός. Αν και η γλώσσα του Θεού δεν παύει ποτέ να μιλά μέσα από όλα τα πράγματα, εν τούτοις, για να μπορέσει ο Θεός να ακουστεί από τα κωφεύοντα αυτιά πολλών από εμάς, Του είναι απαραίτητο να μιλήσει μέσα από ανθρώπινα χείλη. Τούτο έγινε σε όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας. ΄Ολοι οι μεγάλοι δάσκαλοι του παρελθόντος υπήρξαν αυτό το Καθοδηγητικό Πνεύμα που ζούσε με ανθρώπινο χιτώνα τη ζωή του Θεού.

Με άλλα λόγια, η ανθρώπινη περιβολή των δασκάλων του παρελθόντος υπήρξε μια σειρά από χιτώνες που φορούσε το ίδιο πάντα άτομο, για να μοιάζει κάθε φορά με κάποιον άλλο. Ο Σίβα, ο Βούδας, ο Ράμα, ο Κρίσνα από τη μια, ο Αβραάμ, ο Μωυσής, ο Ιησούς, ο Μωάμεθ από την άλλη, και άλλοι πολλοί, γνωστοί και άγνωστοι στην ιστορία, υπήρξαν πάντοτε το ίδιο και το αυτό πρόσωπο.

΄Οσοι είδαν τον άνθρωπο γνωρίζοντας ήδη Εκείνον, Τον αναγνώρισαν με οποιαδήποτε μορφή ή περιβολή. ΄Οσοι μπορούσαν να δουν μόνο την περιβολή, χάθηκαν στο δρόμο. Συνεπώς, για ένα σούφι υπάρχει μόνο ένας Δάσκαλος, όσο διαφορετικά ονόματα και αν παίρνει σε διάφορες στιγμές της ιστορίας. Εκείνος είναι που έρχεται σταθερά για να ξυπνήσει την ανθρωπότητα από το λήθαργο αυτής της απατηλής ζωής και να καθοδηγήσει τον άνθρωπο προς την θεία τελείωση. Καθώς αυτή η αντίληψη ωριμάζει μέσα του, ένας σούφι αναγνωρίζει το Δάσκαλό του όχι μόνο στο θεόπνευστο άνθρωπο αλλά και στον σοφό, τον ανόητο, τον άγιο και τον αμαρτωλό, και δεν αφήνει πια να χαθεί από τα μάτια του ο Δάσκαλος, ο ΄Ενας και Μοναδικός που μπορεί να υπάρξει, ή που θα υπάρξει ποτέ.

Ιναγιάτ Χαν


to-en.gr