Ωστόσο, αυτό το γενικό αξίωμα «αμφισβητεί» η Microsoft, στο πλαίσιο του Project Natick, με το οποίο εξετάζεται η βιωσιμότητα της ιδέας των υποβρύχιων/υποθαλάσσιων datacenters.
Στην ουσία, η ιδέα είναι απλή:
Ένα datacenter μέσα στο νερό είναι ευκολότερο να διατηρεί χαμηλές θερμοκρασίες, καθώς την ψύξη αναλαμβάνει ο ωκεανός. Το αρχικό πειραματικό σκάφος του προγράμματος είναι το «Leona Philpot» (από το όνομα ενός χαρακτήρα της δημοφιλούς σειράς παιχνιδιών «Halo» του Xbox), το οποίο και επιχείρησε στον πυθμένα της θάλασσας, σε απόσταση ενός χιλιομέτρου από τη δυτική ακτή των ΗΠΑ, στα νερά του Ειρηνικού, από τον Αύγουστο ως τον Νοέμβριο του 2015.
«Το Project Natick είναι επικεντρωμένο σε ένα μέλλον όπου μεγάλο ρόλο παίζει το cloud, το οποίο θα μπορεί να εξυπηρετεί τους πελάτες καλύτερα σε περιοχές που βρίσκονται κοντά σε μεγάλους όγκους νερού (όπου άλλωστε κατοικεί το 50% της κοινωνίας). Το όραμα, της λειτουργίας datacenters υπό τη μορφή κοντέινερ στα ανοιχτά, κοντά σε μεγάλα πληθυσμιακά κέντρα, προβλέπει ένα εξαιρετικά διαδραστικό μέλλον, που θα απαιτεί πόρους data κοντά στους χρήστες. Η ανάπτυξη στον βυθό παρέχει άμεση πρόσβαση σε ψύξη, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και ένα ελεγχόμενο περιβάλλον» αναφέρεται στην ιστοσελίδα του προγράμματος.
MICROSOFT
H ομάδα του Project Natick: (Από αριστερά προς δεξιά) Έρικ Πίτερσον, Σπένσερ Φάουερς, Νορμ Γουίτακερ, Μπεν Κάτλερ, Τζεφ Κρέιμερ.
Επίσης, οι συντελεστές του εγχειρήματος υπογραμμίζουν τον οικολογικό χαρακτήρα της όλης υπόθεσης, καθώς τα datacenters θα είναι φτιαγμένα από ανακυκλωμένα υλικά, που θα ανακυκλώνονται ξανά. Επίσης, δεν θα υπάρχουν εκπομπές ή απόβλητα, ενώ η διάρκεια ζωής αναμένεται να είναι ιδιαίτερα μεγάλη, χωρίς να απαιτείται ανθρώπινη παρουσία (10 χρόνια πιθανώς).
Η ιδέα προέκυψε το 2013, όταν ένας εργαζόμενος της Microsoft, ο Σον Τζέιμς, ο οποίος είχε υπηρετήσει σε υποβρύχιο, υπέβαλε ένα σχετικό paper, το οποίο διάβασε ο Νορμ Γουΐτακερ, στέλεχος της εταιρείας (και πρώην στέλεχος της DARPA), και στη συνέχεια δημιούργησε ομάδα για να εξετάσει ακριβώς το ενδεχόμενο αυτό: Την εγκατάσταση υπολογιστών, ή ακόμα και ολόκληρων datacenters, στον βυθό. Το πρόγραμμα άρχισε το 2014.
Όπως προαναφέρθηκε, το πρωτότυπο- ένα αυτάρκες datacenter σε μεγάλο βάθος- δοκιμάστηκε με επιτυχία, υποδεικνύοντας πώς μπορεί να λυθεί το ζήτημα του κλιματισμού/ ψύξης- ένα ιδιαίτερα «φλέγον» θέμα στον τομέα των datacenters, τα οποία φιλοξενούν χιλιάδες servers, που παράγουν μεγάλες ποσότητες θερμότητας. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, η υπερθέρμανση προκαλεί προβλήματα- αλλά ένα υποβρύχιο datacenter θα μπορούσε να την αποφύγει ευκολότερα.
analitis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου