“Εχω ενθουσιαστεί με τα τελευταία κείμενα που έχουν ανέβει στο μπλογκ, μαζί με το δικό σου (αυτό με το Θεώρημα).
Καταρχάς, ο Βαρουφάκης δεν είναι αλάνθαστος ή τέλειος, στην τελική ποιος είναι τέλειος;
Υποστηρίζει ένα σύστημα, τον καπιταλισμό, που κατ” εμέ είναι νεκρό προ πολλού.
Είναι το μόνο πράγμα στο οποίο διαφωνώ μαζί του...
Δεν γίνεται εξάλλου να συμφωνούμε σε όλα.
Και όμως, νοιώθω ότι έχω περισσότερα να πω μαζί του, παρά με κάτι άλλους «αριστερούς».
Το ζητούμενο αυτό είναι: να υπάρχουν κοινά σημεία σε βασικά ζητήματα.
Και αν και… κεϋνσιανός, πιστεύει σε ένα plan B και στην αναγκαιότητα του.
Σε μια χώρα που πάει από το κακό στο χειρότερο με τρελούς ρυθμούς, το plan B είναι μονόδρομος.
Είναι ξεκάθαρο γιατί όλη η σαπίλα δεν θέλει ένα plan B.
Tο plan B θα ανοίξει το δρόμο για δικαιοσύνη, θα αποδοθούν ευθύνες για το καταστροφικό plan A.
Όσοι έχουν λερωμένα τα χέρια τους δεν θέλουν με την καμία να αποδοθεί δικαιοσύνη.
Σιγά μην παραδοθούν από μόνοι τους, αν είχαν τέτοια συνείδηση, απλούστατα δεν θα λέρωναν τα χέρια τους.
Ναι, ο Βαρουφάκης πιστεύει στον καπιταλισμό, ο οποίος γεννάει όλη αυτή τη λέρα και πιστεύει ότι ο Κέυνς είχε δίκιο και όχι ο Μαρξ.
Ο Βαρουφάκης τουλάχιστον πιστεύει σε έναν διαφορετικό καπιταλισμό από αυτόν που μας πλασάρουν.
Δεν πιστεύει στην απόλυτη κυριαρχία των αγορών.
Δεν πιστεύει στην κερδοσκοπία πάση θυσία των άλλων.
Δεν πιστεύει στο κλειστό λόμπι της ολιγαρχίας, όπου αυτοί να κερδάνε και όλοι οι άλλοι να πάνε να ψοφήσουν.
Δείχνει να πιστεύει στη δημοκρατία.
Αυτά είναι, μέχρι τώρα, τα δείγματα γραφής του.
Και τα υπόλοιπα τα είπες στο Θεώρημα.
Είναι τέτοια η έλλειψη σοβαρών ανθρώπων στις σύγχρονες κοινωνίες, που ο Βαρουφάκης είναι πολύ λογικό να γοητεύει.
Στο μεταξύ, ούτε ένας άνθρωπος του λεγόμενου καλλιτεχνικού κόσμου ή των γραμμάτων δεν βγήκε τόσες μέρες να πει μια κουβέντα για το δημοψήφισμα.
Έτσι για το γαμώτο.
Ας αρθρώσει έστω μια λέξη, έστω μια καλησπέρα.
Γιατί ακόμα και ένας αντιδραστικός καλλιτέχνης, ενοχλεί τις αγορές.
Γιατί ακόμα και ένας φιλελεύθερος οικονομολόγος, αποτελεί πλέον απειλή για τις αγορές.
Ούτε αυτό.
Τι περιμένουν και τι φοβούνται, ρε;
Μην τους πούνε τρομοκράτες;
Τώρα που ο κόσμος είναι έτοιμος να ακούσει, απόλυτη σιωπή;
Συνέλθετε και κοιτάξτε λίγο γύρω σας.
Η κοινωνία βράζει ή σιγοβράζει αν προτιμάτε.
Μπορεί επί 40 χρόνια το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ να απολάμβαναν τρελά ποσοστά, αλλά αυτές οι εποχές πέρασαν ανεπιστρεπτί.
Το ΠΑΣΟΚ έφτασε να έχει πρόεδρο τη Φώφη και η ΝΔ το Μεϊμαράκη.
Τα ποσοστά τους έπεσαν στα επίπεδα που ήταν παλιά ο Συνασπισμός και το ΛΑΟΣ.
Ο κόσμος μπορεί να έβλεπε τόσες δεκαετίας το καρότο αλλά τώρα που είδε και το μαστίγιο, τα ψέμματα τελείωσαν.
Το ΟΧΙ δεν μου έδωσε την εντύπωση ενός λαού που κοιμάται σε δωμάτια με αφίσες του Εθνάρχη και του Παπανδρέου.
Οπότε, τι περιμένετε ρε όλοι εσείς οι «πνευματικοί» άνθρωποι;
Αλλά δεν πειράζει.
Είναι πολλές περσόνες που προτιμούν να το βουλώσουν παρά να σηκώσουν ανάστημα.
Και έχεις αναλύσει σε πάμπολλα κείμενα σου τι εστί πνευματικός κόσμος στην Ελλάδα, σύντροφε πιτσιρίκο.
Οπότε, δεν πειράζει καθόλου.
Οι εξελίξεις που έχουν δρομολογηθεί θα είναι τέτοιες που δεν θα ξεφύγει κανείς από την Ιστορία.
Το σχέδιο για την Ελλάδα είναι ξεκάθαρο.
Ξεπούλημα όλης της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας στον πρώτο επιλαχόντα.
Ανεξαρτήτως κόστους.
Το μόνο μέλλον που μπορούν να σκεφτούν για την Ελλάδα οι αγορές είναι η εκπόρνευση μιας ολόκληρης χώρας.
Και όποιος σιωπήσει σ” αυτό, δεν θα έχει καμία δικαιολογία μετά.
Δεν θα μπορέσει να ξαναγράψει την ιστορία.
Από κει και πέρα, η πιο θλιβερή προσωπικότητα είναι ο Αλέξης Τσίπρας.
Από τα 7 μαθήματα του μαρξισμού πήγε στα 7 μαθήματα της απύθμενης ξεφτίλας (αν και στην πραγματικότητα είναι πλέον ξεκάθαρο πως αριστερός πρέπει να ήταν για κάνα δυο βράδια):
1) Τετράμηνο πρόγραμμα γέφυρα στις 20 Φεβρουαρίου, παράταση των μνημονιακών δεσμεύσεων και πληρωμή όλων των οφειλόμενων δόσεων προς τους «θεσμούς», παρότι η Ελλάδα βρίσκεται υπό καθεστώς πλήρης οικονομικής ασφυξίας.
2) Παντελής αδιαφορία για τα πορίσματα της επιτροπής λογιστικού ελέγχου και για την απονομή δικαιοσύνης για τα χρόνια του μνημονίου αλλά και εκείνα που προηγήθηκαν της χρεοκοπίας του 2010.
3) Υπογραφή τρίτου επαίσχυντου μνημονίου παρά την διεξαγωγή δημοψηφίσματος όπου το ΟΧΙ στα μέτρα Γιούνκερ έφτασε στο 61,3% υπό καθεστώς τρομοκρατίας που θύμισε άλλες εποχές.
4) Ψήφιση δυο express πακέτων μέτρων (πολυνομοσχεδίων), με την συγκατάθεση και ψήφο των πιο σάπιων πολιτικών δυνάμεων της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, με τους οποίους συναντήθηκε κιόλας αμέσως μετά το ΟΧΙ.
5) Τα πρώτα «αριστερά» δακρυγόνα σε δόσεις επιπέδου Παπουτσή.
6) Συνέντευξη στο Κόκκινο που θα ζήλευε μέχρι και ο Σαμαράς.
7) Αποπομπή όλων των διαφωνούντων εντός και εκτός κυβέρνησης με εμφυλιακή/ακροδεξιά φρασεολογία (δραχμολάγνοι, τρομοκράτες της δραχμής, προδότες, σταλινιστές κ.α.)
Βέβαια, όλα αυτά δεν θα είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που έρχονται.
Η άρση των πλειστηριασμών δεν είναι παρά μόνο το κερασάκι.
Και Αλέξη, δεν ξέρω αν στο έχουν πει τα αφεντικά σου.
Σε όλα αυτά έχεις βάλει την υπογραφή σου.
Μάντεψε ποιον θα κυνηγήσουν πρώτο οι πολίτες, όταν θα ξεχειλίσει η οργή τους.
Νομίζεις πως επειδή έθαψες το ΟΧΙ στο συρτάρι που έβαλε ο Βενιζέλος τη λίστα Λαγκάρντ, πώς θα έχεις μια πολύ άνετη πολιτική σταδιοδρομία;
Ο γιος του Ανδρέα Παπανδρέου κατέρρευσε μέσα σε 2 χρόνια.
Πιστεύεις πως θα κάτσεις περισσότερα;
Είσαι ήδη μια παρένθεση.
Το επίθετο αριστερός δεν είναι δικό σου για να το κάνεις ότι θες και δεν σου ξανακάνω τη «χάρη» να το βάλω πλάι σου, ούτε μέσα σε εισαγωγικά όπως έκανα μέχρι τώρα.
Καιρός να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους.
Η μετα-ΣΥΡΙΖΑ εποχή είναι πολύ πιο κοντά απ” όσο νομίζαμε.
Όπως έλεγε ο Ηλίας, σε εκείνο το ομώνυμο κείμενο, τότε ξεκινάνε όλα.
Και το τότε είναι πολύ συντομότερα απ΄ όσο νομίζουμε.
“Ολοι αυτοί οι πασόκοι, νεοδημοκράτες, ποταμίσιοι που ξερογλείφονται γιατί «δικαιωθήκανε», μάλλον δεν έχουν ιδέα τι έρχεται.
Είναι η πρώτη φορά μετά τους αγανακτισμένους, που νοιώθω έτσι.
Παρότι οι δρόμοι είναι άδειοι, κάτι μου λέει πως είναι η νηνεμία πριν τη μεγάλη καταιγίδα.
Και δεν μιλάω για την καταιγίδα των μέτρων.
Με εκτίμηση
Άρης
Υ.Γ. Σας ευχαριστώ για τα πάντα, κομπανιέρος και κομπανιέρες. Παρότι μιλάω καθημερινά με καλούς ανθρώπους που μου γεμίζουν την καρδιά, για κάποιο λόγο αυτό το μπλογκ με βοηθάει να αποδράσω για λίγο από την καθημερινότητα. Σ” ευχαριστώ για χιλιοστή φορά, σύντροφε πιτσιρίκο, όχι τόσο για την δημοσίευση των δεκάδων μηνυμάτων μου, όσο για την ποιοτική δουλειά που κάνεις στο μπλογκ και για την ενθάρρυνση που προσφέρεις στους αναγνώστες να σου γράφουν. Δεν μου πολυαρέσουν οι κολακείες, αλλά όφειλα να στα πω. Venceremos. Αν και έχουμε ήδη νικήσει, από εκείνη τη μαγική νύχτα στις 5 Ιουλίου. Και το έχουν καταλάβει, αλλιώς δεν θα συμπεριφέρονταν έτσι. Προσπαθούν να το αφήσουν πίσω, να το σβήσουν. Μάταια. “Ερχονται οι πιο όμορφες μέρες. Αυτές που δεν ζήσαμε ακόμα…
(Αγαπητέ Άρη, νομίζω πως δεν έχει καμία σημασία τι ταμπέλες βάζουμε στους ανθρώπους. Σημασία έχει να είναι χρήσιμοι στην κοινωνία. Τι να τους κάνω τους μαρξιστές του ΣΥΡΙΖΑ αν είναι εντελώς άχρηστοι για την κοινωνία; Ο Βαρουφάκης -ο οποίος έχει αυτοπροσδιοριστεί ως «φιλελεύθερος κομμουνιστής» και «ασυνεπής μαρξιστής» είναι χρήσιμος. Χρήσιμος είναι και ο καθηγητής Χα-Τζουν Τσανγκ -που έγραψε το «23 αλήθειες που δεν μας λένε για τον καπιταλισμό», ο οποίος δεν αυτοπροσδιορίζεται ούτε ως αριστερός, ούτε ως δεξιός. Ο Τσίπρας αποδείχτηκε ακατάλληλος. Πάντως, είχε την ευκαιρία του. Την πέταξε. Ας πρόσεχε. Πάμε παρακάτω. Η ανοχή τελείωσε. Άρη, κι εμένα με ευχαριστούν πολύ τα κείμενα των φίλων που ανεβάζω στο μπλογκ. Έχω παρέα πια. Εγώ σε ευχαριστώ. Να είσαι καλά.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου