Γεώργιος Γεωργιάδης (Γκουρτζίεφ)
Ο Γκουρτζίεφ ποτέ δεν αποκάλυψε την προέλευση της διδασκαλίας του και υποστήριζε ότι έχει ξεχωριστή προέλευση από κάθε άλλη γνωστή διδασκαλία. Πάντως σε αυτήν αναγνωρίζονται στοιχεία που υπάρχουν και σε θρησκείες όπως ο Βουδισμός, ο Χριστιανισμός και το Σουφικό Ισλάμ.
Η βασική του θέση και διδασκαλία είναι ότι ο άνθρωπος κατά τη διάρκεια του βίου του ζει σε μία μορφή ύπνου και σχεδόν καθ' ολοκληρία μηχανικά χωρίς να έχει πραγματική γνώση ούτε της εξωτερικής αλλά κυρίως της εσωτερικής του πραγματικότητας.
Από αυτή την κατάσταση ο άνθρωπος μπορεί να δραπετεύσει μέσω δικής του συνειδητής προσπάθειας και θεληματικής ταλαιπωρίας και με τη βοήθεια ανθρώπων που έχουν ήδη προχωρήσει πριν από αυτόν σε κάποιον βαθμό προς αυτή την κατεύθυνση.
Η ανακάλυψη του τι ακριβώς σημαίνουν οι όροι "συνειδητή προσπάθεια" και "θεληματική ταλαιπωρία" που χρησιμοποιούσε ο Γκουρτζίεφ αποτελεί η ίδια τμήμα της διαδικασίας της εξέλιξης του κάθε ανθρώπου.
Το σύστημα διδασκαλίας που πρότεινε, απευθύνεται στην πλειονότητα των ανθρώπων, χωρίς να τίθεται ζήτημα φύλου, καταγωγής, θρησκείας, κ.λ.π..
Για τους περισσότερους μελετητές ο Γκουρτζίεφ θα παραμένει ένα αίνιγμα, κάτι που ίσως αποτελούσε και την επιθυμία και του ίδιου, χωρίς αυτό σε καμία περίπτωση να σημαίνει απομάκρυνση από τον κοινό άνθρωπο, αλλά το αντίθετο. Άλλωστε μια από τις φράσεις - διδασκαλία του είναι "Αν θες κάτι δικό σου για πάντα, δώρησε το", μια φράση κλειδί για την προσφορά στον συνάνθρωπο.
Η ΕΛΛΕΙΨΗ «ΠΡΑΞΗΣ» ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΑΠΛΩΣ «ΣΥΜΒΑΝΤΑ»…
Τα ζώα διαφέρουν από τα φυτά έχοντας την δυνατότητα να κινούνται… Ο άνθρωπος διαφέρει από το ζώο έχοντας την δυνατότητα να ενεργήσει συνειδητά, την δυνατότητα να πράξει.
Δεν μπορούμε να το αρνηθούμε αυτό και βλέπουμε ότι αυτός ο ορισμός ικανοποιεί όλες τις απαιτήσεις.
Παρέχει την δυνατότητα να ξεχωρίσει ο άνθρωπος από μια σειρά άλλων όντων που δεν διαθέτουν τη δυνατότητα της συνειδητής πράξης και ταυτόχρονα να διαχωριστεί ανάλογα με το βαθμό συνειδητότητας των πράξεών του...
Χωρίς καμμία υπερβολή μπορούμε να πούμε ότι όλες οι διαφορές που μας εντυπωσιάζουν ανάμεσα στους ανθρώπους μπορούν να αναχθούν στις διαφορές συνειδητότητας των πράξεών τους.
Οι άνθρωποι μας φαίνονται τόσο διαφορετικοί ακριβώς επειδή οι πράξεις μερικών απʼ αυτούς είναι κατά την γνώμη μας βαθειά συνειδητές, ενώ οι πράξεις άλλων είναι τόσο ασυνείδητες, πιο ασυνείδητες και από μιάς πέτρας, η οποία αντιδρά τουλάχιστον σωστά στα εξωτερικά φαινόμενα.
Το πρόβλημα περιπλέκεται από το γεγονός ότι ένας και ο αυτός άνθρωπος εκδηλώνει παράλληλαμε αυτό που εμφανίζεται σε μας σαν πλήρως συνειδητές πράξεις θελήσεως, άλλες, τελείως ασυνείδητες μηχανικές αντιδράσεις ζώου.
Εξαιτίας αυτού του γεγονότος ο άνθρωπος μας εμφανίζεται ως ένα εξαιρετικά περίπλοκο ον…
Στην προσωπική, οικογενειακή και κοινωνική ζωή, στην πολιτική, την επιστήμη, την τέχνη, την φιλοσοφία και την θρησκεία, όλα «συμβαίνουν», από την αρχή ως το τέλος,κανένας δεν μπορεί να «πράξει» οτιδήποτε. ..
Για να πράξει κανείς είναι απαραίτητος ένας πολύ υψηλός βαθμός της γνώσης και του «είναι». Οι συνηθισμένοι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τί σημαίνει «πράξη» διότι, στην περίπτωσή τους και σε καθετί γύρω τους, όλα «συμβαίνουν» και όλα πάντοτε «έχουν συμβεί». Εντούτοις, ο άνθρωπος μπορεί να «πράξει».
Ένας άνθρωπος που κοιμάται δεν μπορεί να «πράξει».Σε αυτόν, τα πάντα συμβαίνουν στον ύπνο. Εδώ δεν εννοούμε τον ύπνο με την κυριολεξία του οργανικού μας ύπνου, αλλά με την έννοια μιας κατάστασης συνειρμικής ύπαρξης.
Πρώτα απʼ όλα πρέπει να ξυπνήσει.
Έχοντας ξυπνήσει, θα δει ότι όντως έτσι όπως είναι δεν μπορεί να «πράξει». Θα πρέπει να πεθάνει θεληματικά. Κι όταν «πεθάνει», τότε μπορεί να «ξαναγεννηθεί».
Αλλά, το ον που μόλις γεννήθηκε πρέπει να μεγαλώσει και να μάθει. Κι όταν μεγαλώσει τότε θα μπορεί να «πράξει»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου